Εβδομαδιαίος αχταρμάς # 2

Κάπου ήμουν κάτι είδα : O "γρονθοκοπημένος" Γαλατάς

Το Τουνέλ με το Γαλατά, είναι μια από τις πιο εναλλακτικές περατζάδες στην Κωνσταντινούπολη. Μαγαζιά με όργανα μουσικής, καντίνες που πωλούν φρέσκους χυμούς, κατεστραμμένες πολυκατοικίες Φράγκων, η Αρχιραββινεία, τα παλιά πορνεία στο σοκάκι Γιουκσέκ Καλντιρίμ και φυσικά ο γενοβέζικος πύργος του Γαλατά είναι μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν το απόκοσμο σκηνικό της περιοχής. Σε όλα αυτά προστίθεται και ο "βομβαρδισμός" γκραφίτι κίτρινων γροθιών, που κοσμεί δεκάδες κτίρια στην περιοχή. Πολλές φορές οι κίτρινες γροθιές συνοδεύονται και από μάτια με τεράστιες ουρές.

Μετά από μια γρήγορη αναζήτηση στο ίντερνετ, έμαθα ότι τα συγκεκριμένα έργα ανήκουν σε ένα γερμανό καλλιτέχνη που υπογράφει με το κωδικό όνομα Kripoe. Το πραγματικό του όνομα είναι Matthias Wermke, σπουδάζει στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Βερολίνο και δημιούργησε τις κίτρινες γροθιές το διάστημα που διέμενε στην Κωνσταντινούπολη ως φοιτητής Εράσμους. Όποιος θέλει να δει τα γκραφίτι από κοντά ας προτιμήσει μια βόλτα μετά τη δύση του ηλίου, όπου τα στόρια και των τελευταίων μαγαζιών πέφτουν και τα γκραφίτι πολλαπλασιάζονται σαν μανιτάρια.

Istanbul me

Η καινουργία διαφήμιση του αρώματος Σανέλ Νο 5 γυρίστηκε από τον σκηνοθέτη της ταινίας Αμελί Jean Pierre Jeunet. Τα γυρίσματα της διαφήμισης, που μοιάζει περισσότερο με κινηματογραφική ταινία, κράτησαν  τέσσερις μήνες. Η κεντρική ηρωίδα της διαφήμισης Οντρεϊ Τοτού, φεύγει από την Γαλλία με σκοπό να επισκεφτεί στην Κωνσταντινούπολη. Στην πολύβουη πόλη προσπαθεί να εντοπίσει τον καρμικό της έρωτα, που είχε προηγουμένως συναντήσει στο τρένο. Τα γυρίσματα στην Κωνσταντινούπολη έλαβαν χώρα στην κλειστή αγορά, τον Βόσπορο αλλά και το σιδηροδρομικό σταθμό του Χαϊντάρπασα. Η κατ' άλλα πανέμορφη διαφήμιση έχει ένα πολύ βασικό λάθος. Μπορείτε να το αναγνωρίσετε;

Κάπου ήμουν, κάτι άκουσα : Οι Βυζαντινοί είναι παντού

Ανάμεσα στο Σισμανόγλειο Μέγαρο (το μόνο κτίσμα στην Κωνσταντινούπολη που ανήκει στο Ελληνικό κράτος) και το μισοτελειωμένο, εμετικά νεόπλουτο, εμπορικό κέντρο της Virgin Megastores με τις γυάλινες προσόψεις, στέκεται ένα μεγαλοπρεπές κτίσμα που μεταξύ άλλων στεγάζει το περίφημο ζαχαροπλαστείο Ιντζί (ιδιαιτέρως γνωστό για τα προφιτερόλ του) αλλά και το ιστορικό σινεμά Εμέκ(emek sinemasi), που έκλεισε πριν ένα χρόνο προκαλώντας πολλές αντιδράσεις.

Περνώντας από εκεί ένα πρωινό συνάντησα δύο κωτσονάτες γιαγιάδες με ασπρομώβ μαλλί, ασημένιες μαγκούρες και κονκάρδες με το πρόσωπο του Κεμάλ Ατατούρκ στο πέτο, να κοιτάζουν με θαυμασμό και απορία το κτίριο. Άθελα μου κρυφάκουσα το διάλογο τους :

Γιαγιά 1 : Αχ τι ένδοξες μέρες θα έχει ζήσει αυτό το κτίριο. Ποιος να το έχει φτιάξει άραγε;

Γιαγία 2 : Ποιός ξέρει; Πάντως είναι φανερό ότι αυτοί οι Βυζαντινοί ήταν μάστορες στην αρχιτεκτονική...

Γιαγιά 1: Ναι, ναι! Μακάρι να ζούσαν μερικοί σαν και αυτούς σήμερα εδώ...

Μετά από ένα βαθύ αναστεναγμό, συνέχισαν τον δρόμο τους.

*Ελπίζω τουλάχιστον με τον όρο Βυζαντινοί να εννοούσαν τους Ρωμιούς, όπως ακριβώς πολλοί ηλικιωμένοι από την ρωμέικη κοινότητα αναφέρονται στους σημερινούς Τούρκους ως Οθωμανούς.

Τραγούδι της εβδομάδας

To τραγούδι της εβδομάδας ανήκει στην Μελίς Ντάνισμεντ. Ανενεργή δημοσιογράφος αλλά και πρώην κεντρική τραγουδίστρια του συγκροτήματος 3.1, είπε να αφήσει πίσω της τη νεανική οργή και τις σκληρές μουσικές και να ακολουθήσει μια σόλο καριέρα τζαζ. Το πρώτο βίντεοκλίπ από την πρώτη της προσωπική δουλεία ονομάζεται "χίλιες δόσεις θυμού" (Bin doz öfke) και επεξηγεί την ψυχολογική κατάσταση κάποιου όταν χωρίζει. Ευχαριστώ την Μάρω που μου το πρότεινε.

Φωτογραφία της εβδομάδας

Η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι τραβηγμένη από το αεροδρόμιο Ατατούρκ της Κωνσταντινούπολης την ώρα που περίμενα να επιβιβαστώ στο αεροπλάνο που θα με μεταφέρει στην Αθήνα. Ξέρω ότι δεν συμβολίζει κάτι ιδιαίτερο σε σας, αλλά για μένα αυτή η φωτογραφία είναι η αρχή των ολιγοήμερων διακοπών μου. Επειδή λοιπόν θα βρίσκομαι στην πολύπαθη πρωτεύουσα τις επόμενες μέρες το ιστολόγιο για μικρό χρονικό διάστημα θα μετατραπεί σε Αθηναϊκό. Καλή εβδομάδα σε όλους...