Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Μουσική ανασκόπηση 2010

Λίγες ώρες απομένουν για να υποδεχτούμε το νέο έτος και σκέφτηκα ότι ο πιο κατάλληλος τρόπος για να γίνει αυτό είναι μια μουσική ανασκόπηση του χρόνου. Σας παρουσιάζω λοιπόν τα 10 τραγούδια που ακούστηκαν περισσότερο το 2010 (υποκειμενικά πάντα) στην Τουρκία :

No 10 Mor ve ötesi - Yorma kendini
Οι "υπεριώδεις" είναι ένα από τα πιο γνωστά ροκ συγκροτήματα της Τουρκίας, που όταν δεν χρησιμοποιούν πολιτικό στίχο μιλούν για αδιέξοδες καταστάσεις και δύσκολους έρωτες. Έδω σε ένα πιο χαρούμενο κομμάτι με τίτλο "μην κουράζεσαι" με πανέμορφα μοντέλα που όχι δεν τους περιστιχίζουν αλλά... τους σκηνοθετούν το βίντεο.


No 9 Athena - Serseri Mayın
Το γκρουπ ονομάζεται Αθήνα (ίσως και Αθηνά) και είναι από τα αγαπημένα μου τουρκικά συγκροτήματα. Ξεκίνησαν να παίζουν μέταλ αλλά κατέληξαν σε σκα με καταβολές πανκ. Μέγαλες στιγμές της μπάντας η μεγάλη συναυλία στην Τάξιμ για την νέα χιλιετία αλλά και η 4η θέση στην Γιουροβίζιον του 2004.
Το τραγούδι ονομάζεται "αλήτικη νάρκη" και περιγράφει την ιστορία κάποιου που χώρισε αλλά προσπαθεί να το δει θετικά.


Νο 8 Serdar Ortaç - Poşet
O 40χρονος πλέον τραγουδιστής - συνθέτης - στιχουργός - παρουσιαστής έχει το άγγιγμα του Μήδα. Την πρώτη φορά που τον άκουσα στο ραδιόφωνο νόμιζα ότι ήταν γυναίκα. Παρότι είναι αντικειμενικά άσχημος και τα περισσότερα του τραγούδια είναι αναλώσιμα μπουζουκοπόπ, έχει φανατικούς υποστηρικτές και πωλήσεις που θα τις ζήλευαν πολλοί. Το τραγούδι του "σακούλα" είχε στοιχειώσει το καλοκαίρι μου. Δείτε το βίντεο μόνο αν είστε λάτρης του είδους ή θέλετε να θαυμάσετε τις όμορφες μοντέλες από την Βουλγαρία.


No 7 Sıla feat Ozan Doğulu - Alain Delon
Στο νούμερο 7 βρίσκεται η Τούρκικη εκδοχή της Τάμτα, Σίλα. Ίσως κάποιοι να την γνωρίζετε από το παλαιότερο τραγούδι της "...dan sonra'' όπου έγινε γνωστό και στην Ελλάδα μετά την διασκευή της Τάμτα και του Stereo Mike στα μουσικά βραβεία MAD του 2008 με τον τίτλο "Σε όποιον αρέσει". Το τραγούδι "Αlain Delon'' περιγράφει το άκυρο που ρίχνει η ίδια σε ένα γόη που πήγε να της μιλήσει σε ένα κλαμπ, ύστερα από μια βαρετή μέρα στο σπίτι. Στα συν του τραγουδιού ο πιασάρικος ρυθμός, η συμμετοχή  του μουσικού Οζάν Ντοουλού, που εμένα μου φέρνει στον Ορφέα Αυγουστίδη και φυσικά η ναζιάρα Σίλα.


Νο 6 Emre Aydın - Son defa
O Εμρέ Αϊντίν είναι η μεγάλη ανακάλυψη του μουσικού διαγωνισμού Sing your song. Έχει καταφέρει μόνο με δύο δίσκους στο ενεργητικό του να αποκτήσει το βραβείο του Μtv για την καλύτερη Eυρωπαϊκή ερμηνεία για το 2008. Mετά από απουσία 4 χρόνων από τη μουσική βιομηχανία ήταν μία από τις αναμενόμενες φετινές μουσικές κυκλοφορίες. Το στυλ του μοιάζει κάπως στην προ -μπουζουξίδικη εποχή του Μιχάλη Χατζηγιάννη. Το τραγούδι του "Τελευταία φορά" μιλά για τον πόθο του να δει την πρώην αγαπημένη του για τελευταία φορά. Δεν έχει κυκλοφορήσει κάποιο επίσημο βίντεοκλίπ για το συγκεκριμένο τραγούδι, αλλά το βρήκα με μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές της ταινίας "Issız adam". 
Υ.Γ Όσοι δεν έχετε δει την εν λόγω ταίνια πρέπει απλά να την δείτε. Έχει κυκλοφορήσει στα Ελληνικά με τίτλο "Πάντα μόνος".


Νο 5 Gripin - Durma,yağmur durma
Oι Γκριπίν είναι ένα ροκ συγκρότημα περίπου της ίδιας συνομοταξίας με τον Εμρέ Αϊντίν. Είχαν συνεργαστεί άλλωστε στο παρελθόν στο τραγούδι "Sensiz İstanbul'a düşmanım''. To τραγούδι είναι διασκευή του κλασσικού τραγουδιού της Χάρις Αλεξίου "Φεύγω" και στα τουρκικά έχει αποδωθεί ως "Μη σταματάς, βροχή μη σταματάς" . Τα γυρίσματα του κλιπ έγιναν στο Ορτάκιοϊ δίπλα στο Βόσπορο, κάτω από πολύ τεχνητή βροχή με σκοπό τα μέλη να μπουν στο πετσί του ρόλου. Ελπίζω τα παιδιά να μην έπαθαν πνευμονία μετά. Ο μόνος λόγος για να μην δεις το κλιπ είναι αν σε φοβίζουν οι κλόουν, πόσο μάλλον οι βρεγμένοι.


Νο 4 Manga - We could be the same
Οι μάνγκα είναι αδιαμφισβήτητα ένα από τα πιο εναλλακτικά γκρούπ της Τουρκίας. Ανατολίτικοι ρυθμοί με μπόλικα στοιχεία nu metal και κάποιες φορές hip hop διάθεση. Η παρουσία τους όμως στην γεμάτη χαριτωμενιά και γκλίτερ περσινή Γιουροβίζιον δυστυχώς μαλάκωσε, ελπίζω προσωρινά, τη μουσική τους. Το τραγούδι είναι ένα μέτριο υβρίδιο αδιάφορης ποπ και ραφιναρισμένης ανατολίτικης ροκ. Ευτυχώς το βίντεοκλίπ σώζει κάπως τα πράγματα.


Νο 3 Hande Yener - Bodrum
H Χαντέ είναι ο πραγματικός χαμελαίοντας της Τουρκικής μουσικής. Μπόρει να ξεκίνησε με παραδοσιακή μουσική και λαϊκά άσματα όμως  έγινε γρήγορα η ιέρεια της ποπ, αφού πειραματίστηκε πρώτα με ηλεκτρονικές και τέκνο ήχους. Η τοπική Μαντόνα λοιπόν στο Μπόντρουμ, περιγράφει ένα συνηθισμένο καλοκαιρινό έρωτα που της βγήκε τελικά σκάρτος.


Νο 2 Sertab Erener - Rengarenk
H Σερτάμπ Ερενέρ είναι γνωστή ακόμα και στις πέτρες στην Ελλάδα, οπότε δεν θα επεκταθώ πολύ.  Μετά την νίκη της στο διαγωνισμό της Γιουροβίζιον γύρισε στην Τουρκία σαν εθνικός ήρωας. Ήταν μια νίκη που σίγουρα άξιξε αφού πέρα από την καταπληκτική της παρουσία η Σερτάμπ έχει και τρομερές φωνητικές δυνατότητες. Τα μετέπειτα χρόνια έκανε βήματα για διεθνή καριέρα(σας θυμίζει κάτι;) με δυστυχώς όχι και πολύ μεγάλη επιτυχία (μήπως τώρα περισσότερο;). Μετά από 5 χρόνια απουσίας κυκλοφόρησε ο φετινός "πολύχρωμος" της δίσκος. Σχεδόν όλα τα τραγούδια του δίσκου έχουν γίνει επιτυχίες. Εγώ διαλέγω το ομόνυμο ''πολύχρωμο" της βίντεο.


Νο 1 Tarkan - Öp
Ο Ταρκάν είναι στην νούμερο 1 θέση γιατί μερικά πράγματα απλά δεν αλλάζουν. Μπόρει να βγήκαν πολλά σκάνδαλα εις βάρος του για τις σεξουαλικές του προτιμήσεις και για την σχέση του με τα ναρκωτικά, όμως ο Ταρκάν συνεχίζει σχεδόν αλώβητος την πορεία του. Με πωλήσεις που αγγίζουν τα 30 εκατομμύρια πωλήσεις είναι ο βασιλιάς του τουρκικού μουσικού στερεώματος. Οι στυλιστικές του κινήσεις κοπιάρονται συνεχώς, τα τραγούδια του έχουν διασκευαστεί σε πολλές χώρες, έχει συνεργαστεί με ονόματα παγκοσμίου φήμης και φέτος φημολογείται έντονα ότι θα συμμετάσχει στη Γιουροβίζιον. Με τα "φιλιά" του Ταρκάν σας αποχαιρετώ και εγώ...


Ευτιχισμένο το νέο έτος και προσοχή στη γαλοπούλα. Τα λέμε πλέον του χρόνου...

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Γιαπωνέζικα τάικο και οθωμανικά νταούλια

                               
Το 2010 είχε ανακυρηχτεί έτος Ιαπωνίας στην Τουρκία. Το εγχείρημα  της Τουρκικής κυβέρνησης είχε ως στόχο την ενδυνάμωση της  φιλίας και της συνεργασίας με την μακρινή Ιαπωνία, διαμέσου του πολιτισμού. Με σλόγκαν "Η Τουρκία και η Ιαπωνία τώρα ακόμη πιο κοντά" διοργανώθηκαν καθ'όλη τη διάρκεια του χρόνου εκδηλώσεις σε διάφορα σημεία της χώρας. Μια από αυτές πραγματοποιήθηκε πριν λίγο καιρό στο κέντρο της πόλης με θέμα "Τουρκικά - Ιαπωνικά τύμπανα", σε συνεργασία με τον οργανισμό Istanbul 2010.


Μια αναβιωμένη στρατιωτική μπάντα (μεχτεράν) "εισέβαλλε" στην μικρή πλατεία του Τουνέλ εκείνο το απόγευμα. 


Την ίδια ώρα μια ομάδα γιαπωνέζων τυμπανιστών με παραδοσιακά πανοφώρια και παπιγιόν τοποθετημένα στο κεφάλι ακολούθησαν πίσω τους.


Οι σύγχρονοι γενίτσαροι παρατάχθηκαν σε σειρές.


Οι σημαίες ανυψώθηκαν...


και ο τσορμπατζίμπασης (çorbacıbaşı), ο επικεφαλής δηλαδή της στρατιωτικής μπάντας, δίνει την εντολή...



για να ξεκινήσει αυτή η ιδιότυπη παρέλαση με προορισμό την πλατεία Ταξίμ. 


H πρώτη επίσημη αναφορά της στρατιωτικής μπάντας μεχτεράν χρονολογείται το 13 αιώνα, όταν o Σελτζούκος σουλτάνος Αλαεντίν έστειλε μια μπάντα μεχτέρ ως δώρο στον αρχηγό του νεοσύστατου Οθωμανικού κράτους Οσμάν Α΄.


 H άσπρη σημαία που βρίσκεται πάντα στη μέση είναι το έμβλημα της ανεξαρτησίας, ενώ η πράσινη και η κόκκινη σημαία με τις τρεις ημισελίνους, που βρίσκονται αριστερά και δεξιά αντιπροσωπεύουν την Ισλαμική και την Οθωμανική διακυβέρνηση σε Ασία, Ευρώπη και Αφρική.


Η μπάντα ακολουθούσε τα σώματα των γενιτσάρων στους πολέμους της Αυτοκρατορίας και έπαιζε στρατιωτικά εμβατήρια για να εκφοβίσει τους αντιπάλους.


Σε κάποιες περιπτώσεις η αυτοκρατορική μπάντα έπαιζε επίσης στο παλάτι προς τέρψιν του Σουλτάνου και της οθωμανικής αυλής μετά την τέλεση των θρησκευτικών καθηκόντων.


Ύστερα από μια μικρή στάση στη μέση της διαδρομής, στο λύκειο του Γαλατά, όπου η ομάδα εκτέλεσε παραδοσιακά τραγούδια...



υπό την συνοδεία των γιαπονέζικων τυμπάνων τάικο,


κατευθύνθηκαν προς την πλατεία Ταξίμ.





Στην σκηνή που είχε στηθεί εκεί, οι δύο ομάδες ενώνοντας για μια φορά ακόμη τις δυνάμεις τους εντυπωσίασαν τον κόσμο που είχε μαζευτεί.

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Αυθεντικές απομιμήσεις


Όριενταλιστικός παράδεισος για τους τουρίστες, μαύρη πληγή για τους "σύγχρονους Κεμαλιστές" και κύριο εμπορικό κέντρο των "οπισθοδρομικών λαϊκών στρωμάτων", η περιοχή του Εμίνονου είναι η είσοδος προς το ιστορικό κέντρο της παλιάς πόλης της Κωνσταντινούπολης.


To Γενί τζαμί που δεσπόζει στο χώρο, δημιουργήθηκε με σκοπό να αυξήσει την ισλαμική εππιροή στις εβραϊκές φτωχογειτονιές του Κεράτειου, επί Οθωμανικής διοικήσεως.


Στα φθαρμένα μάρμαρα της κυριότερης τουριστικής ατραξιόν των πέριξ ξαποσταίνουν περαστικοί και...


τεμπελιάζουν τα ιερά τετράποδα του Προφήτη.


Το Εμίνονου δεν ονομάζεται τυχαία ο κόσμος της αυθεντικής απομίμησης. Στις βρώμικες και γεμάτες υγρασία υπόγειες στοές του μπορείς να συναντήσεις τα πάντα.


Από πατριωτικές (sic) ζώνες...


μέχρι χύμα καπνό που συνοδεύεται από "ισλαμικά" χαρτάκια στριψίματος και...


από πολύχρωμα γυαλιά ηλίου των 5 λιρών...


μέχρι "οθωμανικά" κιλίμια από δέρματα ζώων(;) που διακοσμούν τα παραδοσιακά σπιτικά και


παπούτσια αμφιβόλου προέλευσης, που λέγεται ότι κλέβονται από μεγάλα τεμένη, την ώρα που οι πιστοί τα αφήνουν στην είσοδο για να εισέλθουν στο τζαμί και να προσευχηθούν.


Το είδος όμως που έχει την τιμητική του στις τρεις υπόγειες στοές του Εμίνονου είναι τα παιχνίδια.


Πορσελάνινες κούκλες δυτικοφερμένων παραμυθιών μοιράζονται τον ίδιο πάγκο με ομοιώματα του Νασρεντίν Χοτζά (το όνομα του σημαίνει στα αραβικά η δόξα της πίστης), του κεντρικού ήρωα μύθων, παροιμιών και ανεκδότων της Μέσης Ανατολής.




Όσα παιδιά στέκονται τυχερά, μπορεί και να αποκτήσουν ένα χορευτικό γαϊδουράκι κατά την έξοδο τους από τις στοές



ενώ άλλα,πιο άτυχα, θα συνεχίζουν να βρίσκονται εκεί πουλώντας την πραμάτεια τους μέχρι το βράδυ.